Proces dojrzewania nie należy do łatwych, mierzą się z nim zarówno dojrzewające dzieci, jak i ich rodzice. Młody człowiek może zmagać się w tym trudnym czasie z problemami szkolnymi, brakiem akceptacji rówieśniczej, niezrozumienia ze strony nauczycieli. Często temu towarzyszy obniżenie nastroju, wycofanie, izolacja, poczucie braku zrozumienia. Świat młodych ludzi wywraca się do góry nogami, trudno wtedy zrozumieć młodą osobę, która stara się ze wszystkich sił, budować autonomię i niezależność. Zdarza się, że takie zachowania mogą być początkiem depresji – wówczas pomocna okazuje się konsultacja w gabinecie i terapia.

Pierwszą wizytę nastolatka u terapeuty umawiają rodzice lub opiekunowie dziecka, bywa, że na pierwszą konsultację umawiani są w pierwszej kolejności sami rodzice, zawsze jednak chodzi o dobór skutecznej i właściwej formy pomocy. Zgodę na terapię nastolatka muszą wyrazić rodzice lub opiekunowie prawni.

Konsultację z terapeutą warto zaplanować, kiedy jesteśmy świadkami następujących zachowań i nastolatek:

• wycofuje się, dużo czasu spędza w pokoju, prawie nigdy nie rozstaje się ze swoim telefonem, rzadko wychodzi z domu, miewa huśtawkę nastrojów,
• cierpi z powodu kompleksów i niskiego poczucia wartości, reprezentuje niskie kompetencje społeczne, jest bardzo wyczulony na opinie i uwagi na swój temat, przejawia strach przed oceną innych osób,
• nagle bez powodu wybucha, zaczyna przejawiać zachowania agresywne w stosunku do kolegów i koleżanek, jak również w stosunku do swojego rodzeństwa i rodziców,
• zaczyna mieć poważne problemy w szkole: jego oceny się obniżają, opuszcza zajęcia szkolne, zaczyna eksperymentować z substancjami psychoaktywnymi, do późnych godzin nocnych nie może zasnąć, rano miewa kłopoty z obudzeniem się, w końcu uzależnia się od Internetu,
• zaczyna przejawiać zaburzenia odżywiania, świadomie odmawia jedzenia, unika rozmów, zaczyna się wycofywać i izolować. Zmienia się fizycznie i zaczyna niespodziewanie chudnąć.

Terapia jest bardzo skuteczną formą pomocy nastolatkom, pozwala młodej osobie nazwać i zrozumieć własne uczucia i emocje. Współpraca całej rodziny z terapeutą tworzy przestrzeń, w której wszyscy członkowie rodziny mogą poddać analizie własne myśli oraz poznać sposoby i metody radzenie sobie z konfliktami, uczuciami, stresem. W trakcie terapii młody człowiek zaczyna dokonywać samodzielnych wyborów, mając w sobie zgodę oraz zaczyna świadomie brać pod uwagę swoich bliskich i cale swoje otoczenie, w którym na co dzień żyje.

Podczas pierwszego spotkania w gabinecie przeprowadzam wywiad, którego celem jest zebranie istotnych informacji o rodzinie. Chcę poznać również relacje między członkami rodziny oraz oczekiwania nastolatka i rodziców co do dalszej terapii. Następnym krokiem, w zależności od trudności i preferencji pacjenta i jego bliskich proponuję zindywidualizowaną formę oddziaływania terapeutycznego: terapię indywidualną dla dziecka, terapię grupową, terapię małżeńską dla rodziców lub terapię rodzinną, niekiedy zalecam konsultację z lekarzem psychiatrą czy konsultacje wyłącznie dla rodziców.